เจ้าชายซูลู สังหารหมู่ผู้มาเยือน

เหตุการณ์สังหารหมู่คณะของพีต รีทีฟ (Piet Retief Delegation massacre) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1838 ตอนที่กษัตริย์ซูลูชื่อดิงกาเน (Dingane) สั่งฆ่าวูร์เทร็กเกอร์ประมาณ 100 คน ซึ่งนำโดยพีต รีทีฟ ในแคว้นควาซูลู-นาทาล ประเทศแอฟริกาใต้ พวกวูร์เทร็กเกอร์ได้อพยพเข้ามาในพื้นที่ตั้งแต่ปี 1837 และพยายามเจรจาทำสนธิสัญญาขอที่ดินกับดิงกาเน หลังจากที่มีการลงนามกันแล้ว ดิงกาเนก็หักหลังรีทีฟและคณะ จับตัวพวกเขาไปประหารบนเนินเขา ศพทั้งหมดถูกทิ้งไว้โดยไม่มีการฝัง ตามธรรมเนียมของดิงกาเน ซึ่งทำให้เหตุการณ์นี้ดูโหดร้ายยิ่งขึ้นไปอีก

แรงจูงใจของการสังหารหมู่นี้น่าจะเกิดจากการวางแผนล่วงหน้า ดิงกาเนรู้สึกว่าพวกวูร์เทร็กเกอร์เป็นภัยคุกคาม โดยเฉพาะหลังจากที่พวกเขาเพิ่งขับไล่ Mzilikazi ออกจากพื้นที่ทรานส์วาล จดหมายของรีทีฟที่พูดถึงเหตุการณ์นี้อาจถูกตีความว่าเป็นการข่มขู่ ดิงกาเนมองว่าการมาของพวกวูร์เทร็กเกอร์เป็นเหมือนการรุกราน จึงตัดสินใจลงมือก่อน ความที่พวกเขาเอาวัวที่เคยถูกขโมยกลับมาให้ก็ดูจะเป็นการล่อลวงให้ไว้ใจ แต่ก็ไม่ได้ช่วยลดความสงสัยในตัวพวกวูร์เทร็กเกอร์ลงเลย สุดท้ายดิงกาเนก็ตัดสินใจจัดการพวกเขาทั้งหมด

หลังจากเหตุการณ์นี้ ดิงกาเนยังส่งกำลังไปโจมตีค่ายอื่น ๆ ของพวกวูร์เทร็กเกอร์ ทำให้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ความรุนแรงเหล่านี้ทำให้ฝ่ายวูร์เทร็กเกอร์เกิดความแตกแยกและเสียขวัญอย่างมาก การตายของรีทีฟและพรรคพวกจากการโจมตีเหล่านี้ กลายเป็นแรงผลักดันให้พวกวูร์เทร็กเกอร์ลุกขึ้นสู้ และในที่สุดก็สามารถเอาชนะดิงกาเนได้ในการรบที่แม่น้ำเลือด (Battle of Blood River) ซากศพของกลุ่มรีทีฟถูกพบและนำไปฝังในเดือนธันวาคมปีเดียวกัน เหตุการณ์นี้กลายเป็นเรื่องเล่าที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับชาววูร์เทร็กเกอร์ และมักถูกพูดถึงอยู่เสมอในหน้าประวัติศาสตร์ของพวกเขา

หนังสือแสดงการยกที่ดิน (Deed of Cession) ที่รับรองว่าพวกเขาได้รับที่ดินระหว่างแม่น้ำตูเกลาและพอร์ตเซนต์จอห์น ก็ถูกพบในของใช้ของรีทีฟด้วย ซึ่งเน้นให้เห็นถึงการหักหลังที่เขาเผชิญ แม้ว่าจะมีสำเนาอยู่สองฉบับ แต่เชื่อกันว่าฉบับต้นฉบับอาจสูญหายไปในช่วงสงครามอังกฤษ-บัวร์ อนุสรณ์สถานที่ระลึกถึงชาววูร์เทร็กเกอร์ที่ถูกสังหารก็ถูกสร้างขึ้นในปี 1922 เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์นี้และผลกระทบต่อประวัติศาสตร์ของแอฟริกาใต้